Η κεντρική ιδέα βασίστηκε στην παροχή ιδιωτικότητας σε 2 ή 3 οικογένειες. Με γνώμονα την ταυτόχρονη κατοίκηση 6 έως 8 ατόμων ταυτόχρονα την περίοδο διακοπών αλλά και την οικονομία κατανάλωσης ενέργειας του κτιρίου για τον κυρίως ιδιοκτήτη την υπόλοιπη περίοδο, η κατοικία διαιρέθηκε σε 2 ανεξάρτητα διαμερίσματα ένα στο ισόγειο και ένα στον Α όροφο.

Ο Α όροφος σχεδιάστηκε μικρότερος σύμφωνα με τις ανάγκες του και αποτελείται από ένα υπνοδωμάτιο, ιδιωτικό λουτρό και ενιαίο χώρο καθιστικού και κουζίνας. Έχει τη καλύτερη θέα στον κόλπο του Ναυαρίνου και ένα μεγάλο υπαίθριο χώρο για να την απολαμβάνει καθημερινά.

Το ισόγειο με μεγαλύτερες απαιτήσεις χώρων καταλαμβάνει περισσότερη επιφάνεια και διαιρείται σε δύο μέρη μέσω ενός τετράγωνου χώρου αιθρίου στον οποίο θα τοποθετηθεί μια μεγάλη ελιά σύμβολο ειρήνης και ευημερίας για την αρχαία Ελλάδα. Ως λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας ο Άγγλος ιδιοκτήτης της βίλλας έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει μια ελιά από το καθιστικό τόσο του ισογείου όσο και του πρώτου ορόφου, και το δέντρο σύμβολο μεταμορφώνει το εσωτερικό της κατοικίας σε υπαίθριο χώρο.